De stichting heeft als doel gebruiksvoorwerpen her te gebruiken t.b.v. de bevolking van Voormalig West Indië o.a. de Nederlandse Antillen. Tot de doelstelling behoren ook verdere handelingen die hiermee in verband staan. Onze stichting zal mogelijk samenwerking zoeken met Hollanders met het zelfde gedachtegoed en werkzaam op de Antillen (West Indië).
Tijdens een aantal vakantiereizen naar Bonaire en Curaçao zagen wij dat er grote contrasten binnen ons Koninkrijk zijn. Mensen van de Bario’s op Curaçao bevestigden wat wij daar zagen aan armoe. Daarbij werd duidelijk aan welke gebruiksvoorwerpen nog steeds binnen ons koninkrijk een tekort bestond en hoe wij dit konden oplossen (wel blijft de importheffing een groot struikelblok voor de instanties).
Dit deed ons besluiten de Stichting op te richten. In Nederland behoorden onze goede overtollige spullen niet te worden vernietigd. Feitelijk nergens ter wereld. Juist kunnen deze van dienst zijn voor een 2e leven in een ander deel van ons Koninkrijk. Om dit gegeven werd in mei 2005 door de Defensie in Harderwijk opslagruimte ter beschikking gesteld. Vervolgens werden vele goederen variërend van ziekenhuisbedden, bestek, kleding/schoenen, stoelen, pannen, boeken-kasten, school- kinderboeken, opbergdozen, blikken, beddengoed, atlassen, naaigaren, emmers, scharen, fauteuils, papier en schoolmeubilair opgehaald. Gesorteerd en opgeslagen door vrijwilligers.
Veel goederen worden belangeloos geschonken door bedrijven, Schoolinstellingen en particulieren. Om sponsors, overheid, instellingen en bedrijven duidelijkheid te geven over de doelstellingen van onze inspanningen richtten wij in maart 2006 de Stichting op. Hierdoor de werkzaamheden van ons de Stichting VWOIC voor anderen transparant werd. Als dank krijgt men een pakje stroopwafels.
Miep Diekmann schrijfster van ‘Marijn bij de Lorredraaiers’ maakte bewust wording v.d. slavernij. Historische gegevens over de slavernij op Curaçao. ‘Equiano’s Reizen’ de autobiografie van Equiano hoe hij als negerslaaf (geboren omstreeks 1745) geroofd werd in Nigeria voor de slavenhandel en daarna te werk werd gesteld om de Engelse rijkdommen te vergroten. Sacagawea, een Shoshone-indiaanse (expeditie Lewis en Clark), de Negerhut van Oom Tom en mijn reizen te America California werkende Mexicanen en Navajo’s indianen deden de ogen openen om een begin te maken voor de helpende hand aan anderen. Niet alleen in gebed wat wij Katholieken leren.
Voor de toekomst staan onze voormalige KNIL eilanden/Indonesische koloniën op de agenda. De vele Molukse en Javaans vrienden hebben de andere noodzaak doen inzien dat zij ook hulp nodig hebben.
Het liefst willen wij landbouw, irrigatie, bosbouw en water werken gaan verbinden over de wereld. Onze koloniën die met Europa en Amerika elkaar weer op het goede pad van onderhoud aarde en zeeën zetten. D.m.v. naastenliefde respectvol communicerend de aarde onderhouden i.s.w. met de Asiel zoekers het water te kort weg werken, te beginnen in Zuid Europa, Italië, Noord en geheel Afrika en Bosbouw water behoud te Amerika. De grote/vele droogte(s) tegen te gaan die de Orkanen en Tornado’s veroorzaken m.n. in Caribisch gebied en de Amerika. En het verdere onderhoud van onze aarden heeft dringend een andere aanpak nodig.
Zie de gevolgen van misbeheer in Europa van het omkappen van onze oude oerbossen en ook hetzelfde misbeheer van Amerika wat vanaf 1800 op grote schaal is gaan toepassen. Tevens Afrika, Indonesië, India, Zuid- Midden Amerika, China en Rusland moeten wij ook gaan helpen.
